خطوط انتقال نیرو
خط برق هوایی سازه ای است که در انتقال و توزیع نیروی برق برای انتقال انرژی الکتریکی در فواصل زیاد استفاده می شود. این خطوط شامل یک یا چند هادی (معمولا مضرب سه) است که توسط برج ها یا تیرها آویزان شده اند.
مشخصات چراغ ها و قوانین اساسی در AWL ها
چراغ‌های هشدار هواپیما با شدت پایین باید برای سازه‌هایی با ارتفاع H≤ 45 متر در طول شب استفاده شود، اگر این چراغ‌ها ناکافی تلقی شوند، باید از چراغ‌های با شدت متوسط و زیاد استفاده شود. چراغ‌های هشدار موانع هوایی با شدت متوسط نوع A ، B یا C باید برای روشن کردن اجسام وسیع (گروهی از ساختمان‌ها یا درختان) یا سازه‌هایی با ارتفاع 45 m < H ≤ 150 m استفاده شود. توجه: چراغ های هشدار هواپیما با شدت متوسط، نوع A و C باید به تنهایی استفاده شوند، در حالی که چراغ های با شدت متوسط، نوع B باید به تنهایی یا در ترکیب با LIOL-B استفاده شوند. از طرفی چراغ هشدار انسداد هوانوردی با شدت بالا نوع A ، باید برای نشان دادن وجود یک شی در صورتی که ارتفاع آن H > 150 m باشد استفاده گردد. یک مطالعه هوانوردی ثابت کرده است که چنین چراغ هایی برای تشخیص اشیاء بزرگ در روز ضروری هستند
تعداد سطوح نور توصیه شده به ارتفاع سازه بستگی دارد. تعداد و آرایش واحدهای نور در هر سطح باید طوری قرار گیرد که نور از هر زاویه در آزیموت قابل مشاهده باشد. نورها برای نمایش تعریف کلی یک شی یا گروهی از سازه ها اعمال می شوند. عرض و طول سازه ها تعداد چراغ های هشدار موانع هوایی نصب شده در بالا و در هر سطح نور را تعیین می کند.
سیستم های AWL خطوط انتقال نیرو
در مجموعه مقررات ICAO پیوست 14، ضمیمه 6-1 به نحوه به کارگیری و استفاده از چراغ های هشدار موانع هوانوردی با شدت متوسط سفید چشمک زن (MIOL-A) را هم در حالت روز (20000 سی دی) و هم در حالت شب (2000 سی دی) پرداخته شده است. در این پیوست بسته به ارتفاع سازه، استاندارد تعیین شده استفاده از یک یا چند سطح از آرایه نوری را می دهد تا تعریف دقیقی از جسم و اندازه آن ارائه گردد: برای سازه هایی با ارتفاع حداکثر 45 متر، تنها یک سطح چراغ اخطار انسداد هوایی باید در بالای سازه نصب شوند، در حالی که برای سازه هایی با ارتفاع تا 150 متر دو سطح نور لازم است: یکی در بالا و دیگری در نیمه ارتفاع سازه.
اگر ارتفاع سازه بیش از 150 متر باشد، می‌توان از چراغ‌های با شدت متوسط نوع A که در فواصل زمانی معین قرار می‌گیرند (همانطور که در جدول نشان داده شده است) استفاده کرد، اما سازه نیز باید علامت‌گذاری شود (نقاشی شده با نوارهای افقی سفید/قرمز.( به عنوان جایگزین، و برای جلوگیری از علامت گذاری سازه، قانون ایکائو اجازه می دهد تا فقط از چراغ های هشدار موانع ناوبری هوایی استفاده شود. در این مورد – همانطور که در پیوست 6-6; 6-7; 6-8 نشان داده شده است باید از بیکن های با شدت بالا (200000 سی دی در حالت روز) استفاده شود.
درمجموعه مقررات ضمیمه 14 ایکائو در پیوست 6-4، به نحوه به کارگیری و استفاده از چراغ‌های هشدار موانع هوانوردی با شدت متوسط (MIOL-AB) اشاره شده است نحوه عملکرد این تیپ از چراغ های هشدار موانع بدین صورت است که در طول روز چشمک می‌زنند (20000cd) و در طول شب چراغ ها با شدت کمتر (2000cd) و به صورت چشمک زن عمل می کنند. و چراغ‌های با شدت کم فقط برای حالت شب (LIOL-B 32cd) به رنگ قرمز نور ثابت عمل می کنند. در این پیوست بسته به ارتفاع سازه ، استاندارد تعیین شده استفاده از دو یا چند سطح از آرایه نوری تا تعریف دقیقی از جسم و اندازه آن ارائه گردد: برای سازه هایی با ارتفاع تا 105 متر چراغ های هشدار با شدت متوسط (DUAL MIOL -AB) باید در بالای سازه و نشانگرهای شدت کم در سطح دوم (و آخرین سطح) سازه استفاده شود. در حالی که برای سازه هایی با ارتفاع تا 150 متر چهار سطح نور مورد نیاز است: یکی در بالا و دیگری با نورهای با شدت متوسط و سومی و پایینی با چراغ های کم شدت.
اگر ارتفاع سازه بیش از 150 متر باشد، می‌توان از چراغ‌های با شدت متوسط نوع A که در فواصل زمانی معین قرار می‌گیرند (همانطور که در جدول نشان داده شده است) استفاده کرد، اما سازه نیز باید علامت‌گذاری شود (نقاشی شده با نوارهای افقی سفید/قرمز.( به عنوان جایگزین، و برای جلوگیری از علامت گذاری سازه، قانون ایکائو اجازه می دهد تا فقط از چراغ های هشدار موانع ناوبری هوایی استفاده شود. در این مورد – همانطور که در پیوست 6-6; 6-7; 6-8 نشان داده شده است باید از بیکن های با شدت بالا (200000 سی دی در حالت روز) استفاده شود.
درمجموعه مقررات ضمیمه 14 ایکائو در پیوست 6-5، به نحوه به کارگیری و استفاده از چراغ‌های هشدار انسداد هوایی با شدت متوسط (MIOL-AC) اشاره شده است نحوه عملکرد این تیپ از چراغ های هشدار موانع بدین صورت است که در طول روز چشمک می‌زنند (20000cd) و در طول شب چراغ ها با شدت کمتر (2000cd) و به صورت چشمک زن عمل می کنند. و چراغ‌های با شدت متوسط فقط برای حالت شب (MIOL-C 2.000cd) به رنگ قرمز نور ثابت عمل می کنند. در این پیوست بسته به ارتفاع سازه، استاندارد استفاده از دو یا چند سطح را ارائه می دهد که برای تعریف دقیق جسم و اندازه آن در نظر گرفته شده است: برای سازه هایی با ارتفاع تا 105 متر چراغ های هشدار با شدت متوسط (DUAL MIOL -AC) باید در بالای سازه و نشانگرهای شدت متوسط در سطح دوم (و آخرین سطح ) سازه استفاده شود. در حالی که برای سازه هایی با ارتفاع تا 150 متر چهار سطح نور مورد نیاز است: یکی در بالا و دومی با شدت متوسط نوع( AC) و سومی و پایینی با شدت متوسط از نوع (C)
اگر ارتفاع سازه بیش از 150 متر باشد، می‌توان از چراغ‌های با شدت متوسط نوع A که در فواصل زمانی معین قرار می‌گیرند (همانطور که در جدول نشان داده شده است) استفاده کرد، اما سازه نیز باید علامت‌گذاری شود (نقاشی شده با نوارهای افقی سفید/قرمز.( به عنوان جایگزین، و برای جلوگیری از علامت گذاری سازه، قانون ایکائو اجازه می دهد تا فقط از چراغ های هشدار موانع ناوبری هوایی استفاده شود. در این مورد – همانطور که در پیوست 6-6; 6-7; 6-8 نشان داده شده است باید از بیکن های با شدت بالا (200000 سی دی در حالت روز) استفاده شود.
مقررات ضمیمه 14 ایکائو، برای سازه‌های بدون علامت (نقاش نشده با نوارهای افقی سفید/قرمز)، استفاده از چراغ‌های هشدار هواپیما را برای عملکرد در روز و شب الزامی دانسته است.
ضمیمه 6-6 استاندارد استفاده از چراغ های هشدار دهنده با شدت بالا سفید چشمک زن را در طول روز (200000 سی دی)، گرگ و میش (20000 سی دی) و شب (2000 سی دی) برای نصب در چندین سطح (برای ساختمان های 150 متری به بالا) نشان می دهد.